بررسی آزمایش بتن خود متراکم

شاید فرآیند ویبراتور کردن یا همان لرزاندن برای نخستین بار است که به گوشتان می خورد. اگر بخواهیم به طور مفید و مختصر توضیح دهیم، ویبراتور کردن از مهم ترین مراحلی است که جهت بالا و بیرون آمدن حباب های هوای داخل مخلوط بتن بایستی صورت گیرد. حباب زدایی بتن از ضروری ترین اقدامات جهت مقاوم سازی بیشتری بتن و جلوگیری از فرسایش زود هنگام آن است.

دیگر عملیات بسیار زمان بری که نیروی انسانی را نیز می طلبد، بتن ریزی و پخش یکدست و کامل مخلوط سیمان و ماسه بر روی سطح است. البته ویبراتور کردن نیز در انجام آن نقش ایفا می کند.

جالب است بدانید که بتن هایی بدون نیاز به انجام عملیات هایی نظیر هوا زدایی و تلاش زیاد جهت پخش کردن بر روی سطح نیز وجود دارند. بتن خودتراکم یا اس سی سی (SCC)، از بتن های خاص بدون نیاز به ویبراتور یا لرزاندن به شمار می رود.

 

بتن متراکم

خصوصیات بتن متراکم

خصوصیات یا مشخصه‌ های اصلی یک بتن، در واقع انتظاراتی اند که طراحان و سازندگان از آن دارند. جدا از دو مشخصه ای که در بالا ذکر نمودیم، ویژگی هایی وجود دارند که نماینده کیفیت هر بتنی به حساب می آیند. در ادامه به مهم ترین این فاکتورها پرداخته ایم:

  • زمانی که بتن تازه و خمیری شکل است، باید بدون این که سنگدانه های ریز و درشت از یکدیگر و از دوغاب جدا شوند، گوشه ها و زوایای قال را به راحتی پر کنند و همینطور میلگردها را احاطه کنند. در واقع ما انتظار داریم بتن تازه کارایی بالایی داشته باشد.
  • بتن سازه ای پس از سخت شدن باید خواص یک بتن استاندارد را داشته باشد، به طور مثال باید مقاومت آن به حد استاندارد خود رسیده باشد، جمع شدگی آن کم باشد و بسته به نیاز، قابلیت نفوذ پذیری آن کم یا بسیار زیاد باشد.
  • بتن سازه ای باید خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خود را در طول عمر مفید پیش ‌بینی ‌شده در حد مطلوب حفظ نماید.
  • بتنی که یک یا تعدادی از سه مشخصه‌ فوق را داشته باشد «بتن توانمند» یا «بتن با عملکرد فوق العاده» نامیده می ‌شود و اگر این مشخصه‌ ها در یک بتن در سطح بسیار عالی باشند، «ابر بتن» نام خواهد گرفت.

معایب استفاده از بتن خود تراکم

معمول ترین مشکلاتی که ممکن است در استفاده از بتن های با تراکم خودبخودی با آن ها مواجه شوید، به شرح ذیل اند:

  • جدا شدن و بهم ریختن دانه ‌بندی بتن به علت ویبره زیاد در بعضی قسمت ها.
  • تراکم ناهمگن در نقاط مختلف سازه و در نتیجه مقاومت فشاری متفاوت در بخش ‌های مختلف سازه.
  • کرمو شدن نقاطی از سطح بتن به علت ویبره بیش‌ از حد و فرار شیره بتن.

افزودنی های بتن متراکم

افزودن موادی به مخلوط پایه بتن، به ‌منظور ایجاد و یا بهبود خواص مشخصی به آن صورت می گیرد. همچنین نقش تأثیرگذاری در کاهش هزینه ها و نیروی انسانی جهت تولید بتن ها را به همراه دارند. در ادامه، به معمول ترین افزودنی های بتن خود متراکم پرداخته ایم.

پودر سنگ

استفاده از پودر سنگ دولومیت در بتن خود متراکم به منظور دوام بتن در برابر واکنش ‌های قلیایی کربنات‌ ها صورت می گیرد.

خاکستر بادی

ماده غیر آلی خاکستر بادی با دارا بودن خصوصیات پوزولانی، تأثیر زیادی در بهبود خواص بتن همچون پایداری آن دارد.

نانو سیلیس

خاصیت ضد سایش، ضد لغزش، ضد حریق و ضد انعکاس، از مهم ترین آپشن هایی است که با افزودن این ماده به مخلوط بتن محقق خواهد شد.

فوق روان کننده ‌ها

روان ‌کننده‌ ها، عناصری به عنوان کاهنده آب را در ترکیبات خود دارا می ‌باشند و قابلیت‌ های جانبی به بتن بدون نیاز به ویبره می ‌دهند که عبارت ‌اند از:

  • افزایش قابلیت پرداخت بتن
  • افزایش قابلیت پمپاژ بتن
  • استقرار بتن

میکروسیلیس

میکروسیلیس باعث روان ‌تر شدن بتن شده، دوام بتن را افزایش می ‌دهد و نقش مهمی در چسبندگی و یکنواختی بتن پخش شده با عملکرد بالا دارد.

آزمایش ‌بتن خود متراکم

بررسی انواع آزمایش بتن خود متراکم

علاوه بر آزمایش‌ های متداول بتن، تعداد دیگری آزمایش مختص بتن خودتراکم وجود دارد که در زیر تعدادی از آن ‌ها توضیح داده‌ شده ‌اند.

  • آزمایش اسلامپ

آزمایش بسیار معروف و تقریباً ثابت در اکثر بتن هاست که در آن میزان روانیت مخلوط بتن سنجیده می شود.

  • آزمایش حلقه J

در این آزمایش، گذر بتن از میان موانع، به‌ خصوص شبکه ‌های آرماتور متراکم در قالب به کمک اسپیسرها از جنس بتن یا پلاستیک (اسپیسر بتن یا اسپیسر پلاستیک)، شبیه سازی می شود. روش انجام آزمایش به صورت زیر می ‌باشد:

  • ابتدا مخروط ناقص اسلامپ را در وسط حلقه J قرار می ‌دهیم.
  • سپس 6 لیتر بتن را در داخل مخروط می ریزیم. در انتها با سرعتی ثابت و به ‌صورت قائم، مخروط را به بالا می ‌کشیم.
  • اختلاف ارتفاع بتن را در داخل و خارج حلقه J در 4 نقطه اندازه ‌گیری کرده و میانگین می‌ گیریم.

آزمایش قیف V شکل، جعبه ‌ای L شکل، جعبه‌ ای U شکل، اوریمت و GTM، از دیگر تست های قابل انجام بر روی بتن دارای تراکم خودکار هستند.

تولید بتن خودمتراکم به چه صورت است؟

یکی از فاکتورهای مرغوبیت خود متراکم ها، نسبت مواد اولیه آن ها نسبت به یکدیگر است. بدنی صورت که نسبت حجمی آب به‌ کل پودر بتن بایستی بین 8/0 تا 10/1 و حجم خمیر باید بین 34 تا 40 درصد کل حجم مخلوط باشد. همچنین مقدار سنگدانه درشت باید بین 28 تا 35 درصد حجم مخلوط را شامل شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *